Wednesday, April 15, 2009

ΠΙΣΑΧ - ΠΕΣΑΧ - ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΑΔΩΝΙΣ ΑΝΕΣΤΗ


Οι περισσότεροι λαοί της ''Ανατολής'' γιόρταζαν την άνοιξη και συγκεκριμένα στην εαρινή ισημερία, το ''θάνατο'' και την ''ανάσταση'' του ανίκητου βασιλιά ήλιου. Μαζί γιόρταζαν και την αναγέννηση της μητέρας γη. Αυτές λοιπόν οι γιορτές ήταν ο προάγγελος του Χριστιανικού Πάσχα.

Οι Βαβυλώνιοι το 2000 π.Χ. προς τα τέλη του Μάρτη στην εαρινή ισημερία, γιόρταζαν το έπος της δημιουργίας. Γιόρταζαν το θάνατο και την ανάσταση του θεού της βλάστησης.

Οι Αιγύπτιοι στις 21 Μαρτίου είχαν τη μεγάλη γιορτή ''Πισάχ''(διάβαση) και γιόρταζαν το πέρασμα του ήλιου από το εαρινό σημείο! Ήταν μια γιορτή αφιερωμένη στα μυστήρια του θεού Όσιρις.
Οι Εβραίοι υπόδουλοι των Αιγυπτίων τότε, γιόρταζαν μαζί τους το ''Πισάχ''. Όταν όμως έφυγαν από την Αίγυπτο διατήρησαν τη γιορτή, αφού πρώτα την αποδέσμευσαν από τον ήλιο και τη διάβαση του από το εαρινό σημείο. Στη γιορτή έδωσαν το όνομα ''Πεσάχ''(Πάσχα)και τη συσχέτισαν με τη διέλευση τους από την Ερυθρά θάλασσα και τη διάβαση τους από τη δουλεία στην ελευθερία.

Οι Φοίνικες και οι Έλληνες στα τέλη του Μάρτη γιόρταζαν τα ''Αδώνια''. Ο Άδωνις ήταν ένας πανέμορφος νεαρός γιος του Φοίνικα από το Άργος, και μάλλον τα ''είχε'' με τη θεά Αφροδίτη. Αποτελούσε για τους Έλληνες την προσωποποίηση της βλάστησης και κάθε τέλος του Μάρτη περίπου γιορταζόταν ο θάνατος και η ανάσταση του!!!
Οι γυναίκες στην Αθήνα και στις υπόλοιπες Ελληνικές πόλεις μαυροφορεμένες, θρηνούσαν τον θάνατο του με μοιρολόγια κρατώντας στα χέρια αναμένα κεριά. Στόλιζαν με λουλούδια το ξύλινο ομοίωμα του κλαίγοντας και ψάλλοντας θρήνους.
Κατά την περιφορά του επιταφίου στις οδούς, ο κόσμος έραινε με λουλούδια. Την επόμενη μέρα μετά τον συμβολικό θάνατο του Άδωνη οι γυναίκες έπλεναν το ξύλινο ομοίωμα, το άλειφαν με αρώματα και το τύλιγαν σ' ένα σκουροπράσινο σάβανο. Στη συνέχεια το έφερναν πίσω στο ναό με τραγούδια χαράς λέγοντας ότι ο θεός αναστήθηκε!! Και ξεκίναγαν τα γλέντια και οι χοροί!! Σημαντικό είναι και το εξής:
Ο Άδωνις όταν κατέβαινε στο Άδη ανακυρησσόταν άρχοντας των νεκρών και έπαιρνε την προσωνυμία ''ο ποιμένας της γης'' και όταν αναστένοταν γινόταν ''ο ποιμένας του ουρανού'',''ο ουράνιος ποιμένας'' και ο ''αληθινός υιός''!!

Ε, ρε κάτι παράξενα πράγματα που κάναν τότε οι ειδωλολάτρες Έλληνες!!

Σέβομαι την ανάγκη του ανθρώπου για τη πίστη και τη θρησκεία
Συμμερίζομαι το δικαίωμα του ανθρώπου για την επιστήμη και τη γνώση
Και επικροτώ το δικαίωμα της επιλογής

Υσ. δείτε εδώ μία πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή για το θέμα, της ΕΤ3. Διαρκεί μόνο 30 λεπτά

Και έτσι πάει...

Wednesday, April 1, 2009

G 20


Τώρα ειλικρινά πόσοι από αυτούς, που βλέπουμε στη φωτογραφία μπορούν να κατανοήσουν,τη φτώχεια και την απόγνωση που φέρνει στον άνθρωπο;