ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΑΚΙ

ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

Η Αμερική συμφιλιώθηκε με το παρελθόν της.
Έγινε ο πριν 60-70 χρόνια ''σκλάβος'' της, πρόεδρος της. Απίστευτο!!
Έγινε πρόεδρος της ένας άνθρωπος με πολύ ταπεινή καταγωγή, παιδί χωρισμένων γονιών μεταξύ άλλων και χωρίς να προέρχεται από κάποιο πολιτικό τζάκι, απεναντίας μάλιστα προέρχεται από χαμηλοαστή οικογένεια.
Όμως τα χαζοαμερικανάκια όπως τους λέμε κοροιδευτικά(τρομάρα μας) δεν μάσησαν τον πίστεψαν, τον ψήφισαν, τον έβγαλαν πρόεδρο και άφησαν στην απέξω τα μεγάλα τζάκια και τα ονόματα. Έκαναν την επανάσταση τους!!Τώρα αν θα τα καταφέρει ή όχι είναι άλλο θέμα αν και για να τα πάει χειρότερα από τον προκάτοχο του δεν υπάρχει περίπτωση.
Εμείς τώρα οι παντογνώστες, οι κριτές των πάντων που από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και ύστερα μας κυβερνούν 4-5 οικογένειες, που αν σε ψηφοδέλτιο δούμε το όνομα Καραμανλή ή Παπανδρέου ή οποιασδήποτε άλλης πολιτικής οικογένειας(Μητσοτάκη,Βαρβιτσιώτη,Πάγκαλο) δε πάει να είναι και μια απλή συνωνυμία κάνουμε τσίσα και το σταυρώνουμε αμέσως(τελευταίο παράδειγμα η Άννα Καραμανλή της αθλητικής Κυριακής που βγήκε νομαρχιακή σύμβουλος Αθηνών, πρώτη κι όλας νομίζω σε ψήφους χάριν συνωνυμίας). Θα πάρουμε το μαθηματάκι μας έστω μια φορά και θα καθαρίσουμε το τοπίο; Θα δώσουμε επιτέλους κάποτε την ευκαιρία να μας κυβερνήσει ένας άνθρωπος ταπεινής καταγωγής; Θα βάλουμε κάποτε τη Ελλάδα πάνω από πρόσωπα και τυχόν ατομικά μας μικροσυμφέροντα; θα τιμωρήσουμε μέσω της ψήφου μας τα πολιτικά μας τζάκια που αρκετά έχουν πλουτίσει όλα αυτά τα χρόνια σε αντίθεση με τη χώρα μας που πάει κατά διαόλου; θα την κάνουμε τη ριμάδα την επανάσταση μας(πάντα μέσω κάλπης); Εδώ την κάναν τα χαζοαμερικανάκια...

Yes we can???

Δύσκολα.......λόγω εξυπνάδας.......

Και έτσι πάει...

ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ

Διάβασα στο ''βήμα'' ότι ο Βουλγαράκης ζήτησε συγνώμη (μόνο από τους ψηφοφόρους της παράταξης του εννοείτε σαν να μην ήταν υπουργός όλων των Ελλήνων) για τον προκλητικά πολυτελή τρόπο ζωής του. Διάβασα ότι ζήτησε συγνώμη και για τη δήλωση που είχε κάνει για το ότι το '' νόμιμο είναι και ηθικό'' τότε που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα σε σχέση με τα φορολογικά του(χωρίς βέβαια να επιστρέψει πίσω στην εφορία όσα γλίτωσε από τη νόμιμη φοροδιαφυγή του).
Διάβασα ότι τον κυνηγούν τα ''συμφέροντα'' και αυτόν όπως άλλωστε τόσους και τόσους άλλους, τίμιους και μη, πολιτικούς όλων των παρατάξεων. Τέλος διάβασα ότι είναι παλλικάρι ότι στη ζωή του ποτέ δε δείλιασε και όπως είναι φυσικό θα μείνει στο κόμμα θα πολεμήσει τα ''συμφέροντα'' και θα ξανακατεβεί υποψήφιος της Ν.Δ. στην Α΄Αθηνών στις επόμενες εκλογές, αφού είναι ένας υπηρέτης της παράταξης του φυσικά, αλλά και του Ελληνικού λαού.
Και ησύχασα!! Είπα σωθήκαμε!!! Τέτοιους λεβέντες θέλουμε!!!

Άντε τώρα και εμείς σαν πρόβατα να τους ψηφίσουμε...

Υσ. Αυτά τα ''συμφέροντα'' τι είναι τέλος πάντων; Και γιατί χτυπούν μόνο τους
ικανούς και χαρισματικούς(βλέπε Γιωργάκη Παπανδρέου, Κωστάκη Καραμανλή, Μαγγίνα, Κυριάκο Μητσοτάκη, Τσουκάτο κ.τ.λ;

Γιατί κανένα συμφέρον δε χτυπά και τη Παπαρήγα ας πούμε;;;

Μήπως όταν γίνουν εκλογές να ψηφίσουμε μόνο αυτούς που δεν τους κυνηγούν τα ''συμφέροντα''...

Μήπως μόνο αυτοί είναι καθαροί τελικά...

Και έτσι πάει...

Οι Εβραίοι κάποτε

Εκεί, στα στρατόπεδα του Χίτλερ και με τη σιωπηλή συγκατάθεση όλων των Μεγάλων της Ευρώπης, γράφτηκε η τελευταία πράξη της τραγωδίας. Έξη εκατομμύρια Εβραίοι ήταν το τίμημα της κάθαρσης. Αλλά και το σύνθημα της αφύπνισης. Επί τέλους οι λαοί κατάλαβαν. Τίποτα πια δεν τους χώριζε από τους Εβραίους που ήταν το ίδιο ανυπεράσπιστοι, όπως όλοι οι αδύνατοι της γης. Μιας γης που τους ανήκε, όπως κι όσο σ’ όλους μας, για να στεγαστούν στην, κοινή, πικρή μοίρα.

Κατάλαβαν όμως και οι Εβραίοι;

Λιλή Ζωγράφου 25/10/73

Υστερόγραφο

Ἀλλὰ ἔχουν μάτια κάτασπρα χωρὶς ματόκλαδα
καὶ τὰ χέρια τοὺς εἶναι λιγνὰ σὰν τὰ καλάμια.

Κύριε, ὄχι μ' αὐτούς. Γνώρισα
τὴ φωνὴ τῶν παιδιῶν τὴν αὐγὴ
πάνω σὲ πράσινες πλαγιὲς ροβολώντας
χαρούμενα σὰ μέλισσες καὶ σὰν
τὶς πεταλοῦδες μὲ τόσα χρώματα.
Κύριε ὄχι μ' αὐτούς, ἡ φωνή τους
δὲ βγαίνει κἂν ἀπὸ τὸ στόμα τους.
Στέκεται κεῖ κολλημένα σὲ κίτρινα δόντια.

Δική σου ἡ θάλασσα κι ὁ ἀγέρας
μ' ἕνα ἄστρο κρεμασμένο στὸ στερέωμα,
Κύριε, δὲ ξέρουνε πῶς εἴμαστε
ὅ,τι μποροῦμε νὰ εἴμαστε
γιατρεύοντας τὶς πληγές μας μὲ τὰ βότανα
ποῦ βρίσκουμε πάνω σὲ πράσινες πλαγιὲς
ὄχι ἄλλες, τοῦτες τὶς πλαγιὲς κοντά μας,
πῶς ἀνασαίνουμε ὅπως μποροῦμε ν' ἀνασαίνουμε
μὲ μιὰ μικρούλα δέηση κάθε πρωὶ
ποῦ βρίσκει τ' ἀκρογιάλι ταξιδεύοντας
στὰ χάσματα τῆς μνήμης.

Κύριε, ὄχι μ' αὐτούς.
Ἂς γίνει ἀλλιῶς τὸ θέλημά Σου.

Γιώργος Σεφέρης

Δεν έχω πολλή όρεξη για γράψιμο στο blog τις τελευταίες 2-3 βδομάδες.

Και έτσι πάει...