Sunday, May 18, 2008

ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΝΑ ΠΑΩ...

Παρόλο που σαν διδάσκαλος θα έπρεπε να γνωρίζω τον λόγο που η εκκλησία δέχεται δωρεές ομολογώ πως δεν τον γνωρίζω. Λέγοντας δωρεές δεν εννοώ ούτε το παγκάρι ούτε τον δίσκο, τα οποία βέβαια είναι απαράδεκτο που υπάρχουν ακόμα στην εκκλησία εφόσον ο πιστός πληρώνει το κεράκι του όπως πληρώνει και για όλα τα μυστήρια που λαμβάνουν χώρα στο ναό.Έκτός αυτού οι ιερείς είναι υπάλληλοι δημοσίου οπότε και τα λειτουργικά έξοδα του ναού είναι ελάχιστα,και περιορίζονται ακόμη περισσότερο με την εργασία που προσφέρουν αφιλοκερδώς αρκετές γυναίκες και παιδιά κάθε ενορίας. Όταν λέω για δωρεές εννοώ από το γράψιμο μιας γκαρσονιέρας στον ναό ή στην μητρόπολη από έναν φτωχό συνταξιούχο εώς την καταβολή πολλών εκατομμυρίων ευρώ ή δολαρίων σε μετρητά από έναν πλούσιο επιχειρηματία. Για ποιον λόγο λοιπόν δέχεται αυτές τις δωρεές αφού έτσι και αλλιώς δεν τις έχει καμία ανάγκη και η περιουσία της είναι κυριολεκτικά τεράστια(επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν αλλά υπολογίζεται σε αρκετά δις ευρώ)? Γιατί λοιπόν η εκκλησία μοιάζει να λειτουργεί σαν εκδοτήριο εισιτηρίων για τον παράδεισο?
Γιατί δεν λέει στους φτωχούς και πλούσιους πιστούς της ότι δεν είναι αρμόδια να δέχεται ούτε να διαχειρίζεται δωρεές,και ότι σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζει έτσι κανένας μια κωλοθέση στον παράδεισο? Και δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι δέχεται τις δωρεές για να τις μοιράσει στους φτωχούς γιατί αν γινόταν κάτι τέτοιο δεν θα είχαμε φτωχούς στην χώρα.

Οι δωρεές πάνε στο χρηματιστήριο,σε αγορές ακινήτων, και σε κάθε λογής επενδυτική ενέργεια που θα φέρει κέρδος. Η εκκλησία λειτουργεί σαν χρηματοοικονομικός οργανισμός ιδιωτικού συμφέροντος πουλώντας όχι μόνο εισιτήρια για τον παράδεισο αλλά και για κάθε λογής θαύματα. Θαύματα που αφορούν σοβαρά προβλήματα υγείας αλλά και θαύματα που αφορούν την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Πιστεύω λοιπόν ότι η εκκλησία έχει χάσει τον δρόμο της προς τον Θεό, και όχι το ποίμνιό της. Αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο στάθηκε ένα πρωτοσέλιδο που διάβασα σε Ελληνική εφημερίδα της Αμερικής οπού ένα ζευγάρι ηλικιωμένων πλούσιων μεταναστών έκανε δωρεά στην εκκλησία 5 εκατομμύρια δολάρια. Γιατί καλοί μου άνθρωποι τα δίνεται εκεί που δεν τα χρειάζονται? Τόσοι φτώχεια γύρω σας δεν την βλέπεται? Κόσμος πεθαίνει από την πείνα , από την δίψα, από αρρώστιες. Εκατομμύρια να' χεις να μοιράζεις και να σώζεις ζωούλες.
Aν υπάρχει ένας δρόμος που οδηγεί στον παράδεισο δεν περνάει πια μέσα από την εκκλησία, περνάει μόνο μέσα από την καρδιά μας, και την αγάπη για τον συνάνθρωπο μας.
Αγάπη πραγματική, Αγάπη χωρίς να περιμένεις κέρδη.

Τα λέμε...

1 comment:

Anonymous said...

Αυτοί οχι απλά αγόρασαν θέση στον παράδεισο, μεζονέτα 3όροφη με θέα και θέση πάρκινγκ πήραν.Νομίζω ο φόβος μπροστά στο θάνατο είναι η αιτία για πολλά σχετικά....