Τελικά τους φίλους, ή τους ανθρώπους που είναι κοντά σου στην χαρά, τους καταλαβαίνεις. Και μάλιστα στην μικρή καθημερινή χαρά, όχι στην μεγάλη. Γιατί στην μεγάλη χαρά δεν μπορούν να σε αγνοήσουν,δεν μπορούν να κάνουν ότι δεν τους ενδιαφέρει. Για να χαρείς με μια χαζοεπιτυχία του φίλου σου πρέπει να είσαι αυθεντικός και μη ανταγωνιστικός απέναντί του. Πράγμα δυστυχώς σπάνιο σήμερα. Ζούμε στην εποχή που οι ανθρώπινες σχέσεις γίνονται όλο και πιο επιφανειακές όλο και πιο ανταγωνιστικές. Ο ένας με λίγα λόγια θέλει να κουτουπώνει τον άλλον. Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω μέρος στο κουτούπωμα. Θέλω και παραμένω άνθρωπος, που χαίρεται στην χαρά του φίλου του και λυπάται στην λύπη του.
Τα λέμε...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
"στην μεγάλη χαρά δεν μπορούν να σε αγνοήσουν", μπορούν όμως να μη σε καλέσουν και να γλιτώσεις κανένα 300άρι :) Όχι ότι παραπονιέμαι, ε; χεχεχε
Post a Comment